Aaaaaaa, dit is onze dochter, iets jonger dan 11 maanden. Een blozende en gezellige baby, die het heerlijk vond om gezellig bij papa en mama in slaap te vallen. Het liefst met een lekkere voeding van tevoren . Op een bepaald moment vond ik het ook echt wel fijn dat ze zelfstandig leerde slapen. Zo’n 17 jaar geleden was er nog veel minder aandacht voor het slapen van de kleintjes en veel deed ik op intuïtie. Blij ben ik dat ik nu de baby’s en hun ouders veel sneller kan helpen!
Je vertelde me dat jullie lieve J. dit ook zo heeft en dat jullie, net als ik destijds, toch wel graag wat meer ruimte voor jullie zelf willen en het belangrijk vinden dat J. onafhankelijker gaat slapen. Het inslapen in de kinderopvang gaat ook moeizaam.
In ons gesprek zei je me al dat je bekend bent met het ritme dat bij haar leeftijd past. Dit is het 2-3-4 ritme. De cijfers staan voor het aantal uren dat J. ongeveer wakker is tussen haar slaapjes in, zodat ze moe genoeg is om weer in slaap te kunnen vallen. Dat jullie meisje afhankelijk slaapt, kan verschillende redenen hebben… Het kan zijn dat er onrust is of is geweest. Denk aan reflux, een lastige geboorte, werveltjes die niet goed stonden of…… En natuurlijk wil je je kindje zoveel mogelijk slaap geven, dat is ook superbelangrijk. Maar vaak is er dan veel meer hulp nodig…
Ook heeft J. inmiddels twee behoorlijk pittige slaapregressies achter de rug. Tijdens zo’n regressie krijgt je baby prachtige nieuwe mogelijkheden op het gebied van slapen, maar zonder gebruiksaanwijzing 😉 Bij het ene kindje is het zo achter de rug, een ander kan er wel 6 weken last van hebben. Wat eerst werkte, werkt dan ineens niet meer. De hulp die je je kleintje toen gaf, wordt een gewenning ook in de periodes daarna. Rond de 4 en 8 maanden heeft J. zo’n regressie gehad.
Wat kunnen we doen? Je mag haar in eerste instantie iedere keer net iets eerder loskoppelen van je borst. Gaat echt om seconden in het begin! Probeer haar slaperig, maar niet slapend in haar bedje te leggen. Stapje voor stapje, als ze gaat huilen leg je haar weer aan en probeer je het nog een keer….. Je zal merken dat het steeds makkelijker zal gaan naarmate je het vaker doet. Let daarbij ook goed op hoe je haar neerlegt, ik zal dit in een volgende blog wat uitgebreider gaan behandelen.
Probeer ook te zorgen voor een knuffeltje of ( een lapje van een) t-shirt dat een hele nacht tussen jullie in heeft gelegen. Jullie vertrouwde geur zal haar helpen. Zorg wel dat het doekje weer bij het neusje en mondje wordt weggehaald als ze slaapt, het is belangrijk dat ze goed kan blijven ademen.
Als dit goed gaat, kunnen jullie met het slaapkamertje aan de slag. Je kan dan stapje voor stapje je aanwezigheid afbouwen. Alles in haar tempo, we zorgen voor een fijne basis en zo min mogelijk traantjes.
Houd in je achterhoofd dat er rond een maandje of 12 weer een nieuwe regressie aan komt. Dan kan het slapen weer wat rommeliger gaan verlopen, het hoeft niet hoor, over het algemeen is deze minder groot dan de twee daarvoor. Wanneer het allemaal wat onrustiger is, is het verstandiger om niet te trainen – hoor. Vaak merk je vanzelf wel, wanneer jullie in een wat rustiger vaarwater terecht zijn gekomen.
Lieve groet, Marijke